Concilium Chalcedonense aperitur, quod erat Concilium Oecomenicum quartum, in Bithynia habitum.
Cuius definitiones et dogmata ducuntur et agnoscuntur infallibilia.
In quibus doctrina et ecclesiae Protestanticae Anglicianaeque posita est.
Confirmatur Iesum Christum hominem et simul Deum esse, per quem Deus aeternus se ipsum revelaverit
et ultimum voluntatem suam professus sit irrevocabilem. In illo Deum ipsum homini apparuisse
philanthropiam et caritatem suam ostendendi causa.
Hominem quidem esse vere Christianum est hominem esse vere humanum vereque amantem
i.e. esse ea caritate, qua Iesus homines omnes dilexerit eosque adiuvaverit,
ut perveniant ad salutem aeternam, quae contineatur illa visione Dei beatifica in
Dei regno ex amore et perfecto et infinito tantum constaturo.
https://de.wikipedia.org/wiki/Konzil_von_Chalcedon