„Sunt mihi bis septem praestantī corpore Nymphae, quārum quae formā pulcherrima Dēiopēa cōnūbiō iungam stabilī propriamque dicābō …
„Dēiopēa“ soll Nominativ durch Attraktion in den Relativsatz sein. Syntaktisch zu erwarten wäre eigentlich der Akkusativ „Dēiopēam“.
Hat diese Kasusattraktion (nur) metrische Gründe oder steht da eine tiefergehende Regel dahinter? Ich finde leider nur Ausführungen zur Modusangleichung.
Könnte man „ quārum quae formā pulcherrima Dēiopēa“ auch als Apposition lesen und ein „eam (dicabo)“ und „tuam (propriam)“ ergänzen? Das wäre nämlich meine erste Idee gewesen.
Gratias praemitto!