von mellic » Di 29. Jan 2008, 02:10
Salve - nur Fußnote!
Teubner (1904, Roth) hat:
Unde
mora in Atellancio exhodio ...
Oudendorp (1751, Leyden/Lugdunum Batavorum, Luchtmans;
mit eingearbeitet: + Graevius, + Gronovius, + Duker [ineditae adnotat.]) hat:
4 Unde
nota in Atellanico exhodio ...
# mein Scanner packt es einfach nicht > Abschrift)
# Vereinbarung:
# >kursiver Text<
# <*griech. Text*>
# folgt Fußnote auf pg. 418/419 (Oudendorp)
4 >Unde nota in Atellanico exo-
dio.< ] MS Salmas. & ceteri fere
omnes, >unde mora in Atellanico
exodio.< quod erat non mutandum.
>Mora< est foemina fatua, aut quae
fatuae foeminae in illo exodio
partes agebat, sicut >morio<, qui viri
fatui personam sustinebant. Sic in
Claudio Cap. 38 <*Môr'ôn anástas-
sis*> in Ner. 33. >Nam & morari
eum inter homines desisse, producta
prima syllaba jocabatur.< Plaut.
Trinummis: >Is mores hominum &
moros & morosos facit.< Idem Mil.
Glor. II, 4 >Ego stulta & mora
multum, quae cum hoc insano fabu-
lem. Ibid. A. III, 1. >Morus es. Nam
in mala uxore atque inimica si quid
sumas, sumtus est.< Sed forte rectius
legeretur: >unde morae in Atellanico
exodio proximis ludis assensu maximo
exceptum percrebuit. GRAEV. >Mo-
ra< Ita MS S. vulgo >nota.< GRON.
>Mora< exaratur itidem in utroque
Pulm. Cod. nec non Turnebi MS.
& uno Torrentii, ac Scriv. item
Medic. sec. tert. Polit. Exc. Voss.
Ed. Ven. pr. & marg. Mediol. >in<
abest ab Exc. Voss, >exordio< Ed. Rom.
pr. Sed consule viros doctos ad
Liv. L. VII. C. 2. >excepto> Medic.
pr. a m. pr. Quo sensu vocem >mo-
ram< sumserit Gronovius, vellem
addidisset. Turneb. L. XIV. Advers.
C. 17. intelligit versum ab Histrio-
---- pg. 419 ---
nibus tractim pronunciatum, aut
etiam iteratum, & et hinc moram A-
tellanico exodio adlatam. At con-
tortam hanc explicationem, & in-
vita Minerva longe petitam, bene
rejecerunt viri docti. Pro >fatua<,
sive talis feminae partes agente,
ut capiatur, non permittit vocabu-
lum >excepta<, neque vocis ambigui-
tas, historico haud conveniens: ut
vere notavit Cl. Burmannus. Vul-
go exponunt, >reprehensionem<, igno-
miniam<, ut in glossa Perizon. Cod.
seu >infamiae notam.< Adi Comment.
ad Phaedr. L. I. F. 3, 11. Mal-
lem tunc exponere characterem,
signum & indicium, quo egregie
Tiberii mores, atque obscoenitas
exprimebantur & agnoscebantur: ut
C. 54 >Patefacta interiore animi
nota.< Phaedr. L. III, 24 >Fabella
talis hominum discernit notas<. ubi
vide. Nec tamen hic acquiescere
possum. Burmannus coniecit >nota
vox< ex Phaedr. L. V, 7,25 & Galb.
C. 13. >Atellanis notissimum canti-
cum exorsis.< Immo in Ed. Jun-
keri Lips. A. 1722. editur jam
>unde nota i. A. e. p. l. a. m.
excepta vox p.< An scripsit auctor?
>Unde mira in At. ex. vox prox.<
Istud enim >mora< in optimis Codd.
de nihilo non est. Cogitavi ali-
quando, depravatum in illam fu-
isse <*to*> >mox &c. excepta vox.< Sed
<*epéchô*>. Cl. Ernesti exponit >insi-
gnem dictionem<, seu <*rêsin*>, dubi-
tanter tamen. >Attell.< Edd. Graev.
Attelan. Ern. vitiose. Rescripsi
tandem cum Casaub. Pit. Burm.
>percrebuit<: ut est in Memm. Me-
dic. tert. Ed. Bonon. aliisque. V.
ad Jul, C. 79.
# Bem.: im Neugriech. soll es die Anrede 'more' geben,
# die man aber besser nicht verwendet
servus