Aeschin. 3,49 Ἔστι δὲ ὑπόλοιπόν μοι μέρος τῆς κατηγορίᾱς, ἐφ᾽ ᾧ μάλιστα σπουδάζω. Tοῦτο δέ ἐστιν ἡ πρόφασις, δι᾽ ἣν αὐτὸν ἀξιοῖ στεφανοῦσθαι. Λέγει γὰρ οὕτως ἐν τῷ ψηφίσματι: ‘καὶ τὸν κήρυκα ἀναγορεύειν ἐν τῷ θεάτρῳ πρὸς τοὺς Ἕλληνας, ὅτι στεφανοῖ αὐτὸν ὁ δῆμος ὁ Ἀθηναίων ἀρετῆς ἕνεκα καὶ ἀνδραγαθίᾱς’ καὶ τὸ μέγιστον: ‘ὅτι διατελεῖ καὶ λέγων καὶ πράττων τὰ ἄριστα τῷ δήμῳ.’
Es ist mir aber ein Teil der Anklage übrig, auf welchen ich besonders "abhebe". Dieser aber ist der Vorwand, aufgrund dessen er (i.e. Ktesiphon) es für angemessen hält, dass er (i.e. Demosthenes) bekränzt werde. Er sagt nämlich folgendes in dem Antrag: "Und der Herold soll im Theater gegenüber den Griechen ankündigen, dass ihn das Volk der Athener bekränze der Tugend wegen und der Mannhaftigkeit" - und was das Größte ist: "weil er fortwährend das Beste für das Volk redet und tut."