De supino secundo apud Ciceronem

[mystica]

.

[Tiberis]

sunt quidem perpauca verba, quae supinum illud faciunt, quod secundum dicitur; in quibus scire non invenitur. nescio an Cicero potuisset scribere difficile ad scribendum, sed infinitivo obiectivo usus certe non erravit.

[mystica]

.

[Tiberis]

recte suspicata es, o Mystica. erravi

[ille ego qui]

"neque enim erat difficile scire"

nihil usitatius quam iuncturae impersonali (oportet, licet, bonum est, iucundum est ...) infinitivum adiungere:
"difficile est aliquid scire"

nescio an Cicero potuisset scribere difficile ad scribendum, sed infinitivo obiectivo usus certe non erravit.

Ubi suspicor Tiberem nostrum "infinitivo subiectivo" scribere voluisse

[mystica]

.

[Tiberis]

Ubi suspicor Tiberem nostrum "infinitivo subiectivo" scribere voluisse

recte suspicaris, optime Christiane.
ceterum suspicor te Tiberim scribere voluisse...

[ille ego qui]

Eheu. Certe!!!

[Sapientius]

Nonne scire subjectum est? et difficile nomen praedicativum?

[ille ego qui]

Ita!
Inde "scire" appellatur infinitivus subiectivus (Subjektsinfinitiv).

[mystica]

.

[ille ego qui]

Dicunt supinum illud in -u desinens (in classico quidem sermone) non esse nisi certorum - et paucissimorum - verborum, velut:

dictu, creditu, factu (ni fallor)...

[mystica]

.

[medicus]

http://www.zeno.org/Georges-1913/A/scit ... ?hl=scitus

[Sapientius]

Debes quaerere, utrum "dicere" pendeat an regat! Potest esse subjectum et regere numerum praedicati, "esse", per congruentiam numeri, singularem.

Aut pendet a "difficile".