Abdita sub terra miscet uis uiscera terrae
summaque uti saeui numinis ira mouet.
Fana domusque ruunt, tremefactaque motibus alta
dimittunt homines – currite! – tecta suos.
Sunt fracti lapides, ubi moenia pulchra fuerunt,
est modo puluis, homo, pro statione tua.
Nursia uastata est, Benedicti patria sancti,
inque uiis plenis rudera lapsa iacent.
Vis subita euertit, quae saecula longa crearunt
et fecere manus arsque colenda dedit.
Tecta quibus non sunt, miseris – heu – reddite tecta
et recreate, Itali, fana sacrata Deo.